Eigen risico-dragerschap WGA

Publicatiedatum 30-10-2025

Op deze pagina vindt u informatie over het algoritme 'Eigen risico-dragerschap WGA'. Het algoritme ondersteunt medewerkers van de Belastingdienst bij het toezicht houden op de juiste registratie van eigenrisicodragerschap WGA bij de Belastingdienst en verzekeringsmaatschappij.

Situatie, doel en algemene omschrijving

De Belastingdienst controleert inhoudingsplichtigen op een juiste en volledige aangifte en betaling van de loonheffingen. Loonheffingen bestaan uit loonbelasting, premie volksverzekeringen, premies werknemersverzekeringen en de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. Inhoudingsplichtigen (zoals een werkgever, pensioenfonds of uitkeringsinstantie) houden de loonbelasting en premie volksverzekeringen in op het loon van hun werknemer en in sommige gevallen de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet. Zij dragen dit af aan de Belastingdienst. De premies werknemersverzekeringen en doorgaans de inkomensafhankelijke bijdrage Zorgverzekeringswet worden niet ingehouden op het loon van de werknemer, maar draagt de werkgever zelf af aan de Belastingdienst.

Een werkgever kan de keuze maken om als eigenrisicodrager op te treden voor de Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA). De werkgever draagt dan zelf het risico voor de betalingen van WGA-uitkeringen aan de uitkeringsgerechtigden en overlijdensuitkeringen aan nabestaanden. Een omschrijving van deze materie is gepubliceerd op de site van de Belastingdienst in het handboek Loonheffingen.

Om eigenrisicodrager WGA te worden moet de werkgever aan bepaalde voorwaarden voldoen. De werkgever dient een aanvraag in bij de Belastingdienst en moet een garantieverklaring overleggen. Deze garantieverklaring wordt afgegeven door een verzekeringsmaatschappij, de garant. Als de werkgever voldoet aan de voorwaarden van het eigenrisicodragerschap WGA, geeft de Belastingdienst een beschikking eigen risico-dragerschap af.

De gegevens van het eigen risico-dragerschap worden door de Belastingdienst geregistreerd. Deze registratie is gekoppeld aan de polisadministratie van het UWV. De geregistreerde eigenrisicodragers van de Belastingdienst moeten gelijk zijn aan de geregistreerde eigenrisicodragers van de verzekeringsmaatschappijen (garantstellers). De Belastingdienst maakt daarom periodiek een bestandsvergelijking met de verzekeringsmaatschappijen.

De verzekeringsmaatschappij meldt de bekende eigenrisicodragers WGA bij de Belastingdienst. Het algoritme maakt een koppeling met de registratie bij de Belastingdienst door middel van naam en opgegeven fiscaal nummer. Als de door de verzekeringsmaatschappij gemelde eigenrisicodrager WGA, als eigenrisicodrager WGA bekend is bij de Belastingdienst, wordt dit teruggemeld aan de verzekeringsmaatschappij.

In het geval dat de door verzekeringsmaatschappijen aangeleverde naam van de eigenrisicodrager WGA afwijkt van de registratie bij de Belastingdienst, zal de verzekeringsmaatschappij de naam in de administratie moeten aanpassen. Dit voorkomt mogelijke problemen bij een eventuele verhaalsmogelijkheid op de garant door UWV.

Ook kan een werkgever tijdens het eigen risico-dragerschap WGA overstappen naar een andere  verzekeringsmaatschappij (garant) zonder dat daarvoor toestemming van de Belastingdienst nodig is. De nieuwe garant zal een garantieverklaring afgeven en de oude garant zal de garantieverklaring intrekken.
Het eigen risico-dragerschap WGA kan eindigen in de volgende situaties: op verzoek van de werkgever, het intrekken van de garantieverklaring door de verzekeringsmaatschappij bij eigen risico-dragerschap WGA, einde werkgeverschap, faillissement of schuldsanering.

Als een werkgever geen eigenrisicodrager WGA (meer) is dan koppelt de Belastingdienst niets terug aan de verzekeringsmaatschappij.

Op basis van de aanwijzingen uit het algoritme kan de behandelaar het signaal beoordelen. Het is de behandelaar van de Belastingdienst die uiteindelijk constateert of de bestandsvergelijking onjuistheden bevat. Als gevolg van de bestandsvergelijking hebben de Belastingdienst en de verzekeringsmaatschappij contact met elkaar over eventuele onjuistheden.

Voordelen gebruik algoritme

Het is van belang voor de werkgever, verzekeringsmaatschappij, Belastingdienst en UWV om te komen tot een juiste administratieve verwerking. Het algoritme kan een medewerker van de Belastingdienst daarbij ondersteunen. De beoordeling willen we zorgvuldig doen, efficiënter en eenvormiger.

Gegevens, gegevensverwerking en controle

De volgende gegevens worden ingevoerd in het algoritme:

Gebruikte gegevens	Bron
Identificerende gegevens (LH-nummer, fiscaal nr)	Belastingdienst
Relatiegegevens Loonheffingen	Belastingdienst
Identificerende gegevens (o.a. naam, eigen risico-dragerschap voor WGA)	Verzekeringsmaatschappij

Wettelijke basis

De gegevens in bovenstaande tabel worden voor het doel van het algoritme verwerkt om onder andere de volgende wetten uit te voeren

• Algemene wet inzake rijksbelastingen
• Algemene wet bestuursrecht
• Algemene verordening gegevensbescherming
• Uitvoeringswet algemene verordening  gegevensbescherming
• Wet op de loonbelasting 1964
• Wet financiering sociale verzekeringen
• Wet algemene bepalingen Burgerservicenummer
• Archiefwet 1995
• Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (WIA)
• Wet overheidspersoneel onder de werknemersverzekeringen
• Regeling Wet financiering sociale verzekeringen
• Wet op het financieel toezicht

Type algoritme

Het algoritme bestaat uit selectieregels die inhoudsdeskundigen hebben opgesteld op basis van wet- en regelgeving en expertise, namelijk de bestandsvergelijking.

Het algoritme is niet zelflerend. Dat betekent dat het zich niet ontwikkelt tijdens het gebruik ervan.

Controle

Het algoritme is door medewerkers van de Belastingdienst ontwikkeld en wordt ook intern onderhouden.

Deze wordt beoordeeld en zo nodig bijgesteld om te blijven voldoen aan wet- en regelgeving.

Privacy en AVG

Het gebruik van de gegevens wordt getoetst aan de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG). Door het toetsen van persoonsgegevens komen eventuele privacyrisico's in beeld en kunnen passende maatregelen genomen worden.

De AVG schrijft voor dat er niet meer gegevens gebruikt mogen worden dan noodzakelijk is. Dat heet dataminimalisatie. De Belastingdienst onderzoekt regelmatig of de gebruikte gegevens nog nodig zijn en dus gebruikt mogen worden.

Gebruik bijzondere persoonsgegevens

Bij het algoritme eigen risico-dragerschap wordt geen gebruik gemaakt van bijzondere persoonsgegevens.

Gelijkheid en non-discriminatie

Het algoritme wordt beoordeeld in lijn met toepasselijke non-discriminatiebeginselen voor directe en indirecte discriminatie. Door zo min mogelijk persoonsgegevens te verwerken, wordt het risico op directe discriminatie verkleind. Medewerkers die betrokken zijn bij de ontwikkeling en het beheer van de algoritmen krijgen training over gegevensbescherming en vooroordelen.

Waarborgen

De Algemene wet bestuursrecht (Awb) vereist dat het handelen van de overheid transparant en rechtmatig is. De Belastingdienst neemt bij de toepassing en ontwikkeling van algoritmen de algemene beginselen van behoorlijk bestuur in acht.

In het algoritme worden gegevens gebruikt die zijn verzameld in het kader van verschillende belastingwetten. Zoals de AVG voorschrijft worden er niet meer gegevens gebruikt dan noodzakelijk.

Menselijke tussenkomst

Menselijke tussenkomst in de context van de Belastingdienst houdt in dat een bevoegde en deskundige medewerker een wezenlijke rol speelt in de besluitvorming.

Bij de werking van het algoritme is altijd sprake van menselijke tussenkomst. Het is de medewerker van de Belastingdienst die de beslissing neemt of er contact wordt opgenomen met de werkgever.