Ga direct naar de inhoud
Ga direct naar de footer
Als Belastingdienst mogen we niet zomaar gegevens delen met andere overheidsorganisaties voor proactieve
dienstverlening. Hiervoor ontbreekt een wettelijke grondslag. Zoals bijvoorbeeld wanneer er sprake is van dreigende problematische schulden (vroegsignalering), of bij mensen met schulden die nog niet bekend zijn bij de gemeentelijke schuldhulpverlening. Ook wanneer burgers hiervoor zelf toestemming geven, is dit het geval.
Het verhaal van Gerrit geeft een goed beeld van waar de knelpunten zitten.
Uitgeschreven tekst
Gerrit en Marjon
De afbeelding bestaat uit twee losse delen. Links staat Gerrit, een man van 43 jaar, die in de schulden komt. Op het raam van een bar hangt hij een bordje op met de tekst ‘gesloten’. Rechts staat Marjon. Marjon zit achter een laptop. Ze is medewerker invordering bij de Belastingdienst.
[Tijdlijn]
Nu volgt een situatie waarin ondernemer Gerrit in de schulden komt, als gevolg van een auto-ongeluk. Tussendoor hoor je wat de rol is van Marjon, medewerker invordering bij de Belastingdienst.
Gerrit, 43 jaar, is eigenaar van een snackbar. Het is hard werken, maar hij heeft er een goed draaiende onderneming van weten te maken. Hij is gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen.
Na een auto-ongeluk kan Gerrit zijn bedrijf niet draaiende houden. Er ontstaan schulden. De druk op het gezin wordt steeds groter en er volgt een scheiding. Gerrit belandt in een depressie. Zijn financiële situatie raakt hierdoor verwaarloosd.
Gerrit wordt door meerdere schuldeisers benaderd die tegelijk hun schuld opeisen. Er zijn schulden bij de Belastingdienst, bij de bank vanwege de hypotheek, bij de gemeentelijke belastingen en bij het CJIB. Gerrit is niet in beeld bij de schuldhulpverlening van de gemeente.
Marjon is medewerker invordering van de Belastingdienst. De Belastingdienst is geen schuldhulpverlener, maar wil zijn taak op een maatschappelijk verantwoorde manier uitvoeren en dienstbaar zijn aan schuldhulpverlening.
Marjon ziet de schulden bij de Belastingdienst en weet dat hoe langer het duurt voordat er contact gelegd wordt, hoe groter de kans dat Gerrit steeds dieper in de problemen komt.
Daarom stuurt Marjon een deurwaarder naar Gerrit, om zo persoonlijk contact te leggen. De deurwaarder kan Gerrit helpen erger te voorkomen.
Ondertussen raakt Gerrit dieper in de schulden. Hij overziet het allemaal niet meer en opent nauwelijks meer brieven.
Marjon mag geen gegevens delen met andere overheidsorganisaties om bijvoorbeeld een signaal af te geven bij de gemeentelijke schuldhulpverlening.
Maar hoe langer het duurt voordat hij hulp krijgt of vraagt, hoe dieper Gerrit in de problemen komt. Gerrit en zijn familie lopen zelfs risico hun huis uitgezet te worden.